解釋怪僻
◎ 怪僻 guàipì
[strange and rare;odd;eccentric] 古怪而罕見(jiàn)的
張文的爺,是前清的舉人,脾氣極怪僻。—— 廬隱《靈海潮汐》
-----------------
國語(yǔ)辭典性情怪異偏執。《紅樓夢(mèng).第四一回》:「黛玉知他天性怪僻的很,不好多話(huà)?!?/span>近古怪,奇異 1.乖張
不尋常。《?;萑珪?shū).卷二五.教養部.講學(xué)》:「非求之于高遠而難知也,非履之于怪僻而難行也?!?/span>
英語(yǔ) eccentric, peculiar
德語(yǔ) Eigenheit (S)?
法語(yǔ) fantasque
? 漢典
怪僻 網(wǎng)路解釋
百度百科
怪僻
? 漢典